Querencia For All

خب الماس‌ها، این پست برای ساختن اکانت توی واتپد یا لاگ این کردن -وارد شدن- به اکانتیه که قبلاً ساختین که می‌ریم مرحله به مرحله با هم انجامش می‌دیم~

ساخت اکانت جدید

اگر قبلاً اکانتی نداشتین، یا حالا به هر دلیلی می‌خواین یه اکانت دیگه درست کنین، باید مراحل زیر رو طی کنین:

1. ورود به برنامه یا سایت واتپد

می‌تونین اپ رو از Google Play دانلود کنین یا اینکه از طریق لینک زیر وارد سایت شین:

www.wattpad.com

وقتی وارد می‌شین دوتا گزینه پیش روتون هست: وارد اکانت شین، یا یه جدیدش رو بسازین که برای این مورد، مشخصه باید دومی‌رو انتخاب کنین:

همونطور که می‌بینین، می‌تونین از اکانت گوگل و فیس‌بوکتون استفاده کنین یا اینکه با ایمیل، یه اکانت جدید بسازین. من الآن می‌خوام برم سراغ مورد آخر:

2. انتخاب "ساخت اکانت جدید با ایمیل"

بعد از انتخاب این گزینه، صفحه‌ای براتون باز می‌شه که توش یه فرم برای پر کردن هست (عکس پایین)

همونطور که توی عکس هم براتون نوشتم، جاهای خالی که باید پر بشن به ترتیب شامل این موارد می‌شن:

1. آدرس ایمیلتون

2. نام کاربریمجبور نیستین از اسم اصلیتون استفاده کنین و می‌تونین هر چیزی که می‌خواین بذارین. این اون اسمیه که بعداً توی صفحۀ اصلی اکانتتون برای بقیه نمایش داده می‌شه تا با اون شما رو بشناسن. دقت کنین که برای نام کاربری، فقط می‌تونین از حروف کوچک و بزرگ انگلیسی استفاده کنین و یه سری علائم مثل _ ولی نمی‌تونین فاصله بین کلمات بندازین! اگر از کارکتر غیرمجاز استفاده کرده باشین (مثل همین فاصله) یا نام کاربری قبلاً استفاده شده‌باشه توسط کسی، خطا می‌ده و ازتون می‌خواد که یه چیز دیگه انتخاب کنین.

3. تاریخ تولداین یکی باید درست و تاریخ تولد اصلیتون باشه. برای کسی به جز خودتون هم قابل دیدن نخواهدبود. و البته باید تاریخ میلادی رو وارد کنید. اگر تاریخ رو به میلادی نمی‌دونین، می‌تونین توی سایت‌های تبدیل تاریخ پیدا کنین: کلیک!

4. جنسیتاین انتخابیه و می‌تونین اصلاً نگین (باانتخاب آخرین گزینه). باز هم کسی جز خودتون نمی‌تونه ببینه. وقتی می‌خواین انتخاب کنید،یه لیست براتون میاد که مواردش به این ترتیبه:

مذکر / مؤنث / نانباینری / ذکرنشده / تمایلی به گفتن ندارم

5. رمز ورودرمزتون باید یه سری ویژگی خاص داشته‌باشه تا قابل قبول باشه که این زیر نوشتم:

- باید حدأقل 10 کارکتر داشته‌باشه و کوتاه‌تر نباشه؛

- باید حتماً شامل حروف بزرگ و کوچک انگلیسی، حدأقل یک رقم، و حدأقل یک علامت خاص (شامل: "_" "-" "." نقطه) باشه؛

- بهتره از نام کاربریتون توش استفاده نکنین که امنیتش بالاتر باشه.

اگر همۀ این‌ها رو رعایت کرده‌باشین، مثل عکسی که پایین براتون گذاشتم یه تیک سبز جلوی رمزتون میاد که یعنی امنیت خوبی داره و می‌شه استفاده کرد. در غیر این صورت، باید عوضش کنین تا واتپد قبولش کنه.

(توروخدا رمزتون رو یه جایی یادداشت کنین بچه‌ها :> نگین یادم می‌مونه -کار از محکم‌کاری که عیب نمی‌کنه! مثلاً بنده خودم بعد از وارد کردن رمز و تأیید شدنش به‌عنوان رمز درست و قابل استفاده، ازش اسکرین‌شات گرفتم و تو یه پوشۀ جدا که همۀ رمزهام هست دارمش!)

6. تکرار رمز ورود

در پایان فرم دو تا گزینه هم وجود داره که باید تیک بزنین تا بتونین اکانت بسازین که این پایین نوشتم:

- برای دریافت ایمیل‌های بازاریابی و تبلیغاتی از واتپد(پیشنهادات واتپد و اطلاعیه‌هاش و...)

این مورد انتخابیه و مجبور نیستین حتماً تیکش بزنین. اگر هم احیاناً زدین و بعداً پشیمون شدین، می‌تونین هر وقت خواستین انصراف بدین ازش.

- موافقت با قوانین و ضوابط واتپد

این مورد رو حتماً باید تیک بزنین تا اکانت ساخته شه.

لطفاً قبل از تأیید کردن، حتماً یه دور دیگه فرمتون رو چک کنین که مشکلی نداشته‌باشه (باز هم تأکید می‌کنم، رمزتون رو هم یه جایی که بعداً گم نکنین یادداشت کنین :>)

بعد گزینۀ عضویت با ایمیل انتهای فرم رو بزنین!

3. تأیید ایمیل

بعد از اینکه عضویت رو بزنین، اطلاعاتتون ثبت می‌شه (و اگر از طریق سایت واتپد وارد شده‌باشین، احتمالاً یه نوتیفیکیشن هم براتون می‌آد برای ذخیرۀ پسوورد و نام کاربریتون توی اکانت گوگل که اگر تأیید کنین، دفعۀ بعدی راحت‌تر می‌تونین وارد شین و خودش اطلاعات رو براتون وارد می‌کنه.)

بعد از اون صفحۀ جدیدی براتتون باز می‌شه که ازتون می‌خواد ایمیلی که وارد کرده‌بودین رو تأیید کنین. اگر این کار رو نکنین، ممکنه از یه سری آپشن‌های واتپد (من‌جمله فعالیت به‌عنوان نویسنده، کامنت گذاشتن و...) محروم بشین.

برای تأیید کردن باید چی کار کنین؟

وارد ایمیلتون که بشین، یه پیام جدید از واتپد با این عنوان دارین:

Active your Wattpad account

اون دکمۀ نارنجی‌ای که نوشته This is me رو که بزنین، تأیید می‌کنین که این ایمیل مال شماست و کسی به اشتباه با ایمیل شما اکانت نساخته.

با زدن دکمه، صبر کنین تا وارد یه صفحۀ جدید شین که می‌گه تأییدیه با موفقیت انجام شده.

اونجا وقتی "ادامه"رو انتخاب کنین، یه راست وارد اکانت تازه‌ساخت واتپدتون می‌شین~

ورود به اکانت

اگر قبلاً اکانت ساختین و حالا فقط می‌خواین واردش شین، باید گزینۀ Log in رو انتخاب کنین:

وارد کردن ایمیل/نام کاربری و رمز ورود

توی صفحه‌ای که توی عکس زیر می‌بینین، باید اطلاعات درست رو وارد کنین و بعد دکمۀ ورود رو بزنین.

دقت کنین که توی کادر اول می‌تونین ایمیل یا نام کاربریتون رو وارد کنین.

اگر هر کدوم از دو کادر رو با اطلاعات ناقص یا اشتباه پر کنین، خطا می‌ده و نمی‌تونین وارد شین.

اولین ورود به واتپد

اگر اولین باره که استفاده می‌کنین، با وارد شدن به اکانت، سیستم ازتون می‌خواد که سه دسته از داستان‌هایی که دوست دارین دنبال کنین رو انتخاب کنین (بیشتر از سه تا نمی‌شه : <)

این درخواست برای شخصی‌سازی اکانته تا واتپد بتونه داستان‌های متناسب با سلیقه‌تون بهتون پیشنهاد بده و چیزهایی که با علاقه‌هاتون همخونی دارن رو بیشتر براتون به نمایش بذاره ^^

بعد از اون هم احتمالاً یه صفحۀ فسقلی میاد که پیشنهاد می‌کنه اکانتتون رو پرمیوم کنین که ما بدبختا این رو رد می‌کنیم (یا اینکه می‌تونین از اون پایین، گزینۀ استفادۀ یک-هفته‌ای از پرمیوم رو انتخاب کنین! در غیر این صورت...) فقط ضربدر بالا رو بزنین و ببندینش.

بعد از اون دیگه رسماً وارد واتپد می‌شین و بعد از توضیحات اولیۀ اپ درمورد روش استفاده، می‌تونین از یه دنیای لبریز از داستان لذت ببرین~

اول از همه با سه تا کار جذاب از مهمان افتخاریمون شروع میکنیم ^^

کادر چپ و راست

اولا که توجهتون رو به زیبایی پس‌زمینه تار جلب میکنم دوستان :>

بعد از اون، همونطور که میبینین دوتا خط صاف و ساده در دو ضلع چپ و راست قرار داره ولی کادر مستطیل کامل نیست و ضلع‌های بالا و پایین نداره. به جاش قسمت بالایی رو اسم فیک پر کرده و در ضلع پایینی هم چندتا استیکر گوگولی به همراه آدرس چنل داریم که به‌نظرم خیلی خلاقانه و خوشگله ^^

استیکرهای انتخاب‌شده هم به داستان مربوطه که نیلیث توی پست دیگه اشاره کرده بود گاهی از عناصر داستانش برای تزئین فایل استفاده میکنه :>

استیکر

به شخصه این کادر نیلیث رو خیلی دوست دارم. به‌نظرم با انتخاب این استیکرها باعث شد خواننده‌ها موقع خوندن بیشتر توی حس و حال داستان برن (که به آدم‌فضایی‌ها مربوط بود!)

واقعا وقتی جزئیات کار بتونه کاری کنه که حس و حال نوشته حفظ شه، تجربه خوندن اون فیکشن خیلی متفاوت و جذاب میشه به‌نظرم :>

در کل انتخاب استیکرهایی که به موضوع مربوط‌ان گزینه فوق‌العاده خوبیه و علاوه بر اینکه کار رو زیبا و خاص میکنه، تجربه خوبی از درک کردن حس و حال داستان و کارکترها به خواننده میده!

این مورد بیشتر سلیقه‌ای به حساب بیاد شاید، ولی من اینکه سمت راست کادر هیچ ضلعی نداشت رو دوست داشتم :>

البته، این هم باید ذکر بشه که همونطور که میبینین، از قبل موقع درست کردن کادر -که با پیکس‌آرت انجام شده- یه جای خالی برای قرار دادن شماره صفحه درنظر گرفته شده و اسم فیکشن هم بالای صفحه جای مشخص خودش رو داره!

کادر ساده

تو این کار هم میتونین ببینید که کادرهای چپ و راست ساده‌ان ولی ضلع پایین کادر بیشتر توجه جلب میکنه -رنگین‌کمون به خاطر موضوع داستان انتخاب شده- و شماره صفحه رو هم روی همون قرار داده که هم قشنگ و واضحه، هم توی متن نیست! و اسم کار هم طبق معمول بالای صفحه قرار داره.

خب، نمونه کارهایی که از فیکشن‌های خودم آوردم یکم کلی‌تر هستن، ولی من بیشتر از این مدل کادرها استفاده میکنم و فکر کردم که شاید بتونه براتون به‌دردبخور یا شاید الهام‌بخش باشه :>

البته قبل از اینکه بریم سراغشون، دوتا نکته فسقلی رو بگم:

همونطور که میبینید، هم من و هم نیلیث معمولا بالای صفحه و با فونت درشت‌تر یا صرفا متفاوت از نوشته اصلی -برای دیده شدن- اسم فیکشنمون رو مینویسیم. اولا که بیشتر یه چیز سلیقه‌ایه، ممکنه کسی اصلا نخواد اسم فیک رو توی هر صفحه فایل بیاره. دوما که بسته به کار، ضلع‌های چپ و راست صفحه یا پایین کادر هم میتونه جای قشنگ و مناسبی برای اسم فیک باشه که به خود صفحه‌آرا بستگی داره :>

و مورد بعدی هم اینکه، به شخصه تعیین رنگ کادرهام برای من خیلی به رنگ کاور فیکشن و زمینه (و گاهی متن) وابسته هستش؛ یعنی یکی از رنگ‌های کاور فیکشنم رو انتخاب میکنم؛ ترجیحا یه چیزی خلاف پس‌زمینه. مثلا اگه زمینه روشنه، کادر تیره‌تر انتخاب میکنم و برعکس~

ساده + اسم فایل و شماره صفحه روی کادر

خب، از یکی از ساده‌ها ولی موردعلاقه‌های خودم شروع میکنم ^^

به‌نظرم این مدل کادربه خاطر ساده بودنش -مخصوصا اگه پس‌زمینه طرح‌دار انتخاب کرده باشم- انتخاب خوبیه.

همونطور که میبینین، فقط یه مستطیل ساده و توخالیه که میتونین توی متن‌نگار، در نوار استکیر، با استفاده از آپشن شکل درستش کنین.

من توی عکس بالا، وسط ضلع بالایی رو با استفاده از آپشن "پاک‌کن" توی همون نوار استیکر پاک کردم تا اسم فیکشن رو توش بذارم. توی ضلع کناری هم همینکار رو با اسم نویسنده تکرار کردم

توی فایل اصلی، شماره صفحه رو هم به صورت یه متن جدا، در وسط ضلع پایینی و روی کادر گذاشتم؛ اما میشه برای اون هم قسمتی از کادر رو پاک کرد و بازم قشنگ میشه :>

پر و خالی

اگه پس‌زمینه شلوغه (مثل عکس بالا که تصویر منظره شهره و ممکنه خوندن متن رو سخت کنه) احتمالا این گزینه خوبی باشه که به جای کادر توخالی قبلی، یدونه توپر انتخاب کنین. توی عکس بالا، من با آپشن شکل توی نوار استیکر، یه مستطیل توپر درست کردم، رنگش سیاهه و شفافیتش رو کمی‌کم کردم که پسزمینه کامل پشتش گم نشه و کمی‌مشخص باشه؛ اما نه اونقدر که خوندن متن رو سخت کنه.

پ.ن: اینجا رنگ مشکی برای کادر انتخاب کردم چون خود پس‌زمینه تیره بود. اگه پس‌زمینه اصلی روشنه، بهتره شما هم رنگ روشن مثل سفید رو امتحان کنین.

معمولا همینجوری هم خوب و قشنگ میشه؛ ولی من توی کار بالا تصمیم گرفتم یه کادر توخالی و نازک هم دور اون مشکی بذارم

اسم کار و نویسنده داخل کادر مشکی قرار گرفته و بالای متن اصلی فیکشنه. اگه دوست داشته باشین میتونین یه خط هم زیرش بذارین که کاملا از متن اصلی جدا بشه؛ من اینجا این کار رو نکردم چون بنظرم خوب نمیشد.

ولی توی عکس پایینی این کار رو کردم :>

کادرهای باریک و کج

همونطور که میبینین، اینجا دوتا کادر مستطیلی خطچین داریم. با رنگ‌های مختلف -که طبق معمول از روی کاور فیک انتخاب شدن. اول اونها رو دقیقا روی هم و وسط صفحه گذاشتم، بعد با استفاده از آپشن چرخش در نوار استیکر، هر کدوم رو دو درجه و در جهات مختلف هم چرخوندم.

یعنی درجه چرخش یکی رو روی 2 گذاشتم و اون یکی رو روی 358.

اسم فیکشن بزرگ اون بالا و داخل کادرهاست و اسم نویسنده هم کوچولو توی همون جا دادم.

و یه استیکر شکل خط هم زیرش گذاشتم که از متن اصلی فیکشن جدا باشه :>

ترکیب دو کادر روی هم

توی این یکی، من دوتا کادر خالی، یه اندازه، با ضخامت یکسان و رنگهای مختلف درست کردم و اونها رو دقیقا روی هم گذاشتم. بعد با استفاده از آپشن پاک‌کن، ضلع بالا و چپ کادری که روی دیگری بود رو پاک کردم... (انشالا که قابل‌فهم گفتمش...)

همونطور که توی عکس هم مشخصه، اسم فیک رو نصفش رو روی یه ضلع و نصف دیگه‌ش رو کج و روی ضلع دیگه اضافه کردم

اسم نویسنده رو روی خود کادر گذاشتم، بدون اینکه مثل مدل اول اون قسمت کادر رو پاک کنم. چون رنگ‌ها با هم تفاوت زیادی داره قابل خوندن و مشخصه و بنظرم ظاهرش هم بد نشد.

اون استیکرهای اون گوشه رو هم همینطوری اضافه کردم؛ چون به موضوع داستان میخورد :>

(پ.ن: در این کار استیکرها توی پیکسآرت اضافه شدن؛ ولی اگر استیکر رو به شکل فایل PNG توی گالریتون ذخیره داشته باشید، از بخش استیکر خود متننگار هم میشه استفاده کرد.)

اون کادر بنفشی که بالای صفحه سمت چپ هست درواقع برای شماره صفحست!

بدون کادر مشخص

واقعیت اینه که همیشه هم نیازی نیست حتما کادری بذارین. بعضی از کارها بدون کادر مشخص هم میتونه خوشگل از آب در بیاد :>

من برای فیک بالا، اسم کار رو با فونت درشت بالای صفحه گذاشتم و اون کادر کوچولویی که پایین میبینین هم برای صفحه بود، هر چی صفحه جلوتر میرفت، اون کادر باریک هم با یه نوار صورتی پر و پرتر میشد؛ که به موضوع فیک ربط داشت :>

کادر نصفه و نامنظم

یکی از کادرهای موردعلاقه خودم وقتیه که کادر کامل نیست و شکل منظمی‌نداره :>

توی عکس بالا، من اول با پیکس‌آرت یه پس‌زمینه درست کردم: یه صفحه ساده با رنگ زمینه، و اون قلب‌های سمت چپ و ابرهای بالای صفحه رو بهش اضافه کردم. (دلیلش هم به‌خاطر داستان بود که توی یه روز ابری اتفاق میفتاد که توش باران عشق میبارید :>)

بعد اون رو ذخیره کردم و توی متن‌نگار به‌عنوان پس‌زمینه اصلی اضافه‌ش کردم. باز یه مستطیل تو خالی داریم که من ضلع بالایی و چپش رو پاک کردم که ابرها و باران قلب رو خراب نکنه :>

اسم فیکشن رو روی ابرها گذاشتم و شماره صفحه رو هم گوشه پایین و راست، روی شکستگی کادر مستطیلی و نصفه قرار دادم

یک ضلع استیکر

این هم از اون جمله کارهایی بود که موضوع داستان -ارواح و مرده‌ها- روی انتخاب تم و کادر تاثیر زیادی داشت. همونطور که میبینید، کادر، ضلع پایینی مشخصی نداره و ضلع‌های چپ و راست به قولی توی دل عکس پایین صفحه فرو میرن. گوشه بالا سمت چپ کادر پاک شده تا اسم فیک رو توش جا بدم و شماره صفحه رو بعدا به صورت متن جدا در گوشه پایین سمت راست کادر جا دادم.

یک جمع‌بندی کلی بخوام بکنم:

- انتخاب استیکرهای مربوط به داستان نوشته‌تون میتونه هم ظاهر کار رو زیبا کنه و هم خواننده رو توی حس و حال فیکشن ببره :>

- همیشه منظم بودن، صاف بودن، واضح و مشخص بودن هر چهار ضلع کار و چیزهایی از این قبیل، لازم و ضروری نیستن و گاهی بیرون گذاشتن پاتون از محدوده نظم میتونه نتیجه‌های قشنگی بهتون بده ^^

- داشتن یه پالت رنگی مشخص، با رنگ‌هایی که هم با هم هماهنگی داشته باشن و هم چشم رو نزنن، میتونه خیلی کمک‌کننده باشه.

- واقعا واقعا، هر کادری میتونه قشنگ و خاص باشه! :>

در پایان، امیدوارم که این پست براتون کمک‌کننده بوده باشه و تونسته باشیم توی پیدا کردن کادر یا تم مناسب بهتون کمک کرده باشیم ^^

اگر فکر میکنید نکته‌ای هست که بهتره اضافه شه یا جای چیزی توی پست کمه، خوشحال میشم بهم اطلاع بدین تا پست‌ها بهتر بشن :>

تا پست بعدی، پرپل یو، لاو یورسلف و *بغل روحی* 3>

خب، اول از همه باید بگم که اگه تا حالا با متن‌نگار کار نکردین و استفاده ازش رو بلد نیستین، قبل از خوندن ادامه، یه سری به [این پست] و [این یکی پست] بزنین و چیزهای پایه‌ای که اونجا گفتم رو یاد بگیرین، چون در ادامه لازمه بلدشون باشین که متوجه بعضی از چیزهایی که اینجا گفتم بشین :>

این پست بیشتر براساس سوال‌هاییه که این‌طرف و اون‌طرف ازم پرسیده بودین، و خب، بیشترش هم مربوط به برنامه متن‌نگار میشه که قبلا چندتایی پست آموزشی درباره‌ش داشتیم

این پایین من به سوال‌هاتون درمورد ساخت تم برای فایل جواب دادم و خوشحالم میشم اگه جای سوالی به‌نظرتون توی این پست خالیه، بگین تا اضافه کنم ^^ 3>

جزئیات و رنگ‌های تم رو بر چه اساسی انتخاب میکنی؟

نیلیث در نود درصد اوقات بر اساس پوستر پیش میرم؛ یعنی اول پوستر رو درست میکنم بعد رنگ‌ها رو از توی اون در میارم، این برای زمان‌هاییه که میخوام تم با یه موضوع خاص هماهنگ باشه مثل فیکشن Mute Days که میخواستم به آدم فضایی‌ها همخونی داشته باشه. اما گاهی هم که چیزی پیدا نمیکنم، میرم توی پینترست میچرخم، از اونجا یه رنگ پیدا میکنم و بعد بر اساس اون پیش میرم.

سیا جالبه، منم تقریبا همیشه همینکار رو میکنم :>

درواقع من بیشتر وقت‌ها، حتی قبل از اینکه شروع به نوشتن کنم کاور فیکشن رو درست میکنم، و زمانی که دارم اون رو ادیت میزنم، به جزئیات بیشتر فیک فکر میکنم و سعی میکنم ظاهر و تصویرسازی‌های نوشته با کاور هماهنگی داشته باشه ^^

و دقیقا خودم هم براساس همون کاور تم رو انتخاب میکنم. همه رنگ‌هایی که توی تم استفاده میکنم رو با استفاده از آپشن "Eye Drop" متن‌نگار از خود کاور برمیدارم و توی پالت رنگ ذخیره میکنم که توی تم استفاده کنم.

کادربندی فایل‌ها به چه صورته؟ چطور درستش میکنی و محتوای فیکشنت چقدر توی شکلش تاثیر داره؟

نیلیث تاثیر زیاد. مثلا سعی میکنم یه شکلک که به داستان مربوط باشه توی کادری که داستان رو توش قرار میدم بذارم. مثلا برای فیکشن Gay یه رنگین‌کمون گذاشتم و برای Mute Days هم یه آدم‌فضایی گوشه کادر بود. البته من کادربندی فایل‌هام رو با پیکس‌آرت انجام میدم، نه خود متن‌نگار. فقط نوشتن متنم با متن‌نگاره.

سیا باز هم من کار خیلی متفاوتی از نیل نمیکنم :> البته کادرهای من خیلی ساده‌تر از نیل-شیه، زیاد استیکر استفاده نمیکنم؛ مخصوصا اگه کلا از متن‌نگار برای ساخت تم استفاده کرده باشم. اما بوده زمان‌هایی که من هم با پیکس‌آرت کادرم رو درست کنم و بعد همون عکس رو بیارم بذارم پس‌زمینه متن‌نگار و بقیه کار رو اونجا پیش ببرم مثل [ابری با احتمال بارش عشق]

از اونجایی که توی تلگرام و سایت چندباری ازم درمورد شکل کادر بعضی کارهای خاص سوال کرده بودید که "کادر فلان کار رو چطور درست کردی؟" و از این قبیل، تصمیم گرفتم یه آموزش کلی از چند مدل کادری که خودم زیاد برای کارهام استفاده میکنم بذارم که میتونین با رفتن به [این پست] ببینیدش ^^

شکل نوشته و پس‌زمینه‌هات رو بر چه اساسی انتخاب میکنی؟
کدوم برات اهمیت بیشتری داره معمولا؟

نیلیث من سعی میکنم هم برای پس‌زمینه و هم متن از رنگ‌هایی استفاده کنم که چشم رو نزنه. و هم فونتی رو انتخاب میکنم که خوندنش راحت باشه و معمولا توی چنل از خواننده‌هام میپرسم که به‌نظرتون بین فلان و بهمان فونت کدوم بهتره و اینجور چیزها. و در کل بیشتر توجهم به سمت متنه چون به‌نظرم خوانا بودن اون مهم‌تره و نباید توی طولانی مدت چشم رو اذیت کنه.

سیا خب، توضیحات نیلیث خیلی کامل و جامع بود. من اگه بخوام جواب بدم بیشتر جزئیات راجع به پس‌زمینه کارهای خودم میشه:

پس‌زمینه‌های من توی اکثر کارهام ساده‌ان و به‌جای یه عکس زمینه، فقط یه رنگ ساده انتخاب میکنم. توی انتخاب اون رنگ هم دومورد هستن که بیشترین تاثیر رو توی تصمیم‌گیریم دارن:

a) رنگ‌های کاور فیکشنم (از اونجایی که کاورها رو از روی فن‌آرت درست میکنم، معمولا یه پالت رنگی خاص و مشخص داره که برای درست کردن تم از روی همون رنگ‌ها رو انتخاب میکنم)

درواقع معمولا رنگ پس‌زمینه فایلم، همون رنگ پس‌زمینه فن‌آرتیه که کاور رو باهاش درست کردم، یا اینکه یکی از رنگ‌های استفاده شده توی آرته؛ معمولا رنگی خارج از اون استفاده نمیکنم

b) ژانر اصلی و حس‌وحال داستانم!

خب، من خیلی به روانشناسی رنگ‌ها و اینکه چه تاثیراتی روی احساسات و افکار ما دارن اعتقاد دارم.

به همین خاطر معمولا برای کارهای فلاف و کیوت، رنگ پس‌زمینه روشن‌تر انتخاب میکنم و برعکس، برای کارهایی که تم دارک، خشن یا ترسناک دارن، رنگ‌های تیره یا رو به مشکی رو برای پس‌زمینه ترجیح میدم.

کم پیش اومده، ولی گاهی هم بوده که خود فن‌آرت اصلی کاور رو گذاشتم برای پس‌زمینه و فیلتر رنگی محو سیاه یا سفید روش گذاشتم.

پ.ن: خودم تا حالا اینکار رو نکردم، صرفا چون به تمم نمیخورد. ولی میتونین هم فن‌آرت رو بذارین و به جای گذاشتن فیلتر رنگی روش، تصویرش رو محو و تار کنین، قشنگ میشه ^^

یکی دوباری هم از صفحه شطرنجی برای پس‌زمینه استفاده کردم و به‌نظرم خیلی قشنگه.

البته باید توی انتخابش یکم وسواس به‌خرج بدین. هم اندازه مربع‌ها مهمه و هم کنتراست رنگ زمینه با خط‌های چهارخونه، بهتره جوری انتخاب کنین که وقتی نوشته رو روش قرار میدین خوندنش سخت نشه و به خواننده سردرد نده :>

چه رنگی برای متن/ زمینه/ شماره صفحه/ ... مناسب‌تره؟

خب، تقریبا هر رنگی میتونه مناسب باشه :>

یه چیزی که برای من موقع انتخاب رنگ مهمه، اینه که یه تم ساده و هماهنگ بسازه. و همونطور که توی جواب سوال قبلی هم گفتم، به همین خاطر معمولا از رنگ‌های کاور فیکم استفاده میکنم. اینطوری یه پالت شامل چند رنگ مشخص دارم؛ بنابراین خیلی شلوغ نمیشه و چشم رو اذیت نمیکنه و در عین حال رنگ‌ها با هم هماهنگه.

فقط چندتا نکته فسقلی هست که شاید لازم باشه موقع تعیین تم بهش دقت کنین، اینه که همونطور که نیلیث-شی هم توی جواب قبلی اشاره کرده بود، رنگ‌ها رو هم مثل فونت جوری انتخاب کنین که خوندن متن رو سخت نکنه.

مثلا اگه زمینه صورتی رنگه، متنتون قرمز نباشه! پدر چشم آدم در میاد تا بخونش! T^T

به شخصه رنگ این دو رو مخالف هم انتخاب میکنم:

متن روشن روی زمینه تیره

متن تیره روی زمینه روشن

شماره صفحه رو کجا بذارم؟

اشکالی نداره اصلا شماره صفحه رو اضافه نکنم؟

نیلیث خود من موقع درست کردن فایل حواسم هست که حتما جای کافی برای نوشته و همینطور یه جای خالی برای گذاشتن شماره صفحه قرار بدم، که معمولا گوشه پایین سمت راست میذارم چون به نظرم فضای بهتری بهم میده. ولی بستگی به خود کسی که داره تم رو درست میکنه هم داره که کجا رو انتخاب کنه.

سیا اولا که، نه عشقم، چه اشکالی داره؟

اگه دوست داری اضافه کن، نداری هم نکن :>

معمولا اکثر برنامه‌هایی که pdf باز میکنن، خودشون شماره صفحه رو کوچک و کمرنگ یه گوشه نشون میدن پس واقعا نیازی نیست که حتما بذاریش.

و درمورد جاش هم... خب معمولا بهترین جاها یکی از چهار گوشه صفحه‌ست.

اما من خودم بیشتر مواقع وسط ضلع پایینی کادرم شماره صفحه رو میزنم و به‌نظرم اونجا جای خوبیه.

در کل بهتره یه گوشه باشه و یکم از متن فاصله داشته باشه. اینطوری مزاحم خوندن نیست ولی در عین حال، خواننده هر وقت لازم داشت میتونه یه گوشه راحت پیداش کنه :>

چه فونت‌هایی برای نوشته خوبن؟

سیا اهم، خب، این سوال نمک به زخم بازم پاشید چون خودم هنوز تو پیدا کردن بهترین فونت‌ها مشکل دارم T^T

بازم مثل جریان رنگه. تا وقتی خوندنش راحت باشه و چشم رو اذیت نکنه، هرچیزی میتونه خوب باشه. این واقعا چیزی نیست که بتونم راهنماییتون کنم درموردش، بیشتر یه چیزیه که خودتون باید امتحان کنین تا ببینین چی باب میلتونه.

من معمولا برای انتخاب فونت، یه متن همینطوری الکی، با نشانه‌های نگارشی‌ای که معمولا استفاده میکنم و یه خط دیالوگ الکی مینویسم میذارم روی تمی‌که آماده کردم. بعد فونت‌های متن‌نگار و اونهایی که خودم اضافه کردم رو یکی یکی روش امتحان میکنم تا ببینم چی بهش میاد، یه همچین چیزی:

پ.ن: بله، درست میبینین، لیترالی مثل دیوونه‌ها با خودم حرف میزنم T^T

ولی خب، نکته‌ش اینه که فقط یه متن رندوم بنویسید که مطمئن شین فونت باب میلتونه.

یه نکته‌ای هم لازم باشه این وسط بگم؛ حتما موقع انتخاب تم چک بکنید که همه نشانه‌های نگارشی مورداستفاده‌تون رو داشته باشه؛ چون بعضی از فونت‌ها بعضی از نشانه‌ها یا ارقام رو ندارن و بعد ممکنه براتون دردسرساز شه و یکم شکل کار رو بهم بریزه :>

گاهی سعی میکنم چیزهایی رو انتخاب کنم که به داستان ربط داشته باشه؛ ولی یکم ریسکیه.

مثلا خودم وانشات "Smoke You Up" رو با یه فونت که شبیه دود سیگار بود درست کرده بودم، ولی بعد همه گفتن که خوندنش سخته و مجبور شدم از اول با یه فونت دیگه درستش کنم T^T

خلاصه که مراقب باشین به حال و روز من دچار نشین :>

برای کسایی که چنل و سایت دارن و با خواننده‌هاشون در ارتبط‌ان، بهتره همونطور که نیلیث اشاره کرده بود، قبل از آماده کردن فایل نهایی یه سوالی از خواننده‌ها -یا کلا افراد دیگه- بکنین که مطمئن شین فونت خواناست و چشم رو اذیت نمیکنه ^^

نکته‌های مهمی‌که بهتره حواستون بهشون باشه!

نیلیث حتما حتما قبل از اینکه عکس رو ذخیره کنید، یک دور اون رو کامل چک کنید که اشکالات تایپی، نگارشی یا املایی نداشته باشه. چون اگه بعدا متوجهش شین و بخواین درستش کنین، یکم دردسر داره و ممکنه فایل به هم بریزه.

سیا درسته، و بذارین منم این رو توی پرانتز بگم که وقتی کارتون با متن‌نگار تموم شد هم یه مرحله فوق مهم بعدش دارین؛ ساختن pdf که توی اون باید خیلییی حواستون رو جمع کنین که ترتیب صفحه‌ها به هم نریزه، پس بهتره یه نشانه‌ای برای خودتون داشته باشین و حتما حتما صفحه‌ها رو چک کنین که به ترتیب درست قرار گرفته باشن :>

و این از این...

خب، امیدوارم این پست براتون به درد بخور بوده باشه و چیزی ازش یاد گرفته باشین :>

تاکید میکنم، اگر سوال دیگه‌ای هست که فکر میکنین جاش اینجا خالیه خوشحال میشم توی کامنت‌ها بپرسید و اگر تجربه‌ای با متن‌نگار دارین و دوست دارین نکته‌ای اضافه کنید هم با کمال میل به پست اضافه میشه ^^

مراقب خودتون باشین بیبیا، تا پست بعدی:

پرپل یو، لاو یورسلف و *بعل روحی* ~(^-^~)

توی پست پایه، با بیشتر امکانات برنامه آشنا شدیم و یه چکیدههایی از اینکه چطور استفاده میشن و برای کار ما، چه کاربردهایی میتونن داشته باشن خوندیم با هم. در ادامه، میخوام به همون ترتیب، امکاناتی که توی اون پست دربارهشون صحبت نشده بود رو اضافه کنم. امیدوارم که براتون مفید و به دردبخور باشه~

در قسمت پسزمینه، دوتا آپشن هست که سری قبلی چک نکردیم:

1) گالری آنلاین: همونطور که از اسمش هم میشه حدس زد، با انتخاب این گزینه شما میتونید از گالری آنلاین خود متننگار، یه عکس برای پسزمینه کارتون انتخاب کنید.

در قسمت بالای صفحه میتونید یه نوار ببینید که عکسها رو دستهبندی کرده. میتونید با توجه به موضوعی که مدنظرتونه از بین این دستهها عکس پیدا کنید؛ مثلا "پاییزی"، "عاشقانه"، "بیشترین دانلودها" و...

2) فیلتر رنگی: این آپشن هم درست مثل "فیلتر" که در پست پایه گفتیم، فقط در حالتی قابل استفادهست که قبلش یه عکس برای زمینه انتخاب کرده باشید. با انتخاب این گزینه، شما میتونید یک فیلتر رنگی روی عکس انتخابیتون بذارید. دقت کنید که هر چی شفافیت رنگ فیلترتون کمتر باشه، عکس زمینهتون بیشتر قابل رؤیته و به چشم میاد:

نوبتی هم باشه، میریم سراغ بخش "استیکر"

سری قبلی بیشتر با آپشنهایی سر و کار داشتیم که برای درست کردن کادر به کارمون میومدن، حالا میتونیم بریم سراغ چیزهایی که بیشتر برای تزئینات و زیبایی کار بتونیم استفاده کنیم.

1) استیکر: با انتخاب این گزینه و رفتن به گالریتون، میتونید از اونجا هر عکسی که میخواید رو به شکل برچسب اضافه کنید.

بعد از اون میتونید با آپشنهایی که تو پست پایه گفتیم، اندازه و جهتش رو تغییر بدید تا باب میلتون بشه :>

2) استیکر آنلاین: این هم مثل پسزمینه آنلاین کار میکنه. همونطور دستهبندی شده و محض یادآوری، برای استفاده ازش باید اینترنتتون وصل باشه.

3) نقاشی: از اسمش هم که پیداست. با استفاده از این گزینه، میتونید خودتون چیز دلخواهتون رو بکشید و به شکل استیکر به عکس اضافه کنید. البته این رو هم باید بگم که بخش نقاشی امکانات خیلی زیادی نداره، یعنی انتظار نتایج پیکاسوطور نداشته باشین :>

بیشتر چیزهای ساده میشه باهاش کشید -شاید هم فقط من خیلی تو این کار حرفهای نیستم! آی دونت نو...

بههرحال، خود این بخش هم چند تا گزینه ساده داره که با امتحان کردن بهتر متوجهشون میشید، ولی من هم بهطور خلاصه میگمشون:

a) رنگ: مشخصا رنگ چیزی که میخواید بکشید رو انتخاب میکنید.

b) با فعال کردن این مورد، بهجای عکس زمینه یا هر چیزی که دارید با متننگار درست میکنید، یه صفحه کاملا سفید ظاهر میشه، صرفا برای اینه که بهتر ببینید دارید چی میکشید، و البته توی نقاشی نهاییتون اون صفحه سفید وجود نداره!

c) برگشت: هر بار که این رو بزنید، آخرین چیزی که کشیدید پاک میشه.

چهارمورد بعدی شکلهای مختلف قلمهایی هست که میتونید استفاده کنید:

d) ساده با سر گرد

e) ساده با سر صاف/ مربعی

f) تار

g) خطچین

h) پاککن

i) سایز: با این میتونین اندازه قلمتون رو تعیین کنید که چقدر نازک یا ضخیم بکشه.

پ.ن: دوستان اگر چک کنید میبینید که توی نوار مربوط به استیکر چندتا آپشن دیگه هم هست؛ ولی از اونجایی که با آپشنهای نوار متن مشترکان، همه رو توی بخش متن میگم :>

پس با گفتن این، وقتشه که دیگه بریم سراغ گزینههای باقیمونده -و البته پرکاربرد و خوشگل!- از نوار متن!

1) بافت: برای استفاده از این مورد، باید اول متنی که میخواین اصطلاحا بهش بافت بدین رو انتخاب کنید. وقتی متن و بعد این گزینه رو انتخاب کردین، چنین نواری پایین صفحه ظاهر میشه:

اینجا از گالری شخصیتون (a) یا از گالری آنلاین متننگار (b) یه عکس انتخاب میکنین و به شکل زیر، روی نوشتهتون میفته:

اینجا چهارتا متن مختلف رو با پنجتا عکس مختلف گذاشتم که شکلش رو ببینین :>

با تغییر دادن اون درجه پایین نوار (c)، میتونین تعیین کنین که تصویر انتخابیتون در چه اندازهای روی متن بیفته.

گزینه "بافت" رو توی نوار استیکر هم میتونید پیدا و برای استیکرها استفاده کنید.

2) پاککن: با این گزینه میتونید هر قسمتی از نوشته که میخواید رو پاک کنید. خود نوار پاککن چندتا آپشن داره که توضیح ساده استفادهشون این پایینه:

a) تو این بخش اندازه پاککنتون رو تعیین میکنید. پاککن همون دایره دور-قرمزی هستش که روی صفحهتون اومده :>

درجه بالایی برای پهنا، و درجه پایینی برای بلندی و ارتفاع پاککن هستش.

b) این شفافیت و سختی پاککن رو تنظیم میکنه. اگه تغییرش بدید، متوجه میشید که با زیاد کردن درجه، پاککن کمی‌محو میشه و وقتی ازش استفاده کنید هم همونطور محو پاک میکنه.

c) این رنگ دایره دور پاککن رو تنظیم میکنه که نقش خاصی توی کیفیت پاک کردنش نداره؛ فقط برای اینه که در زمینههای مختلف بهتر بتونید پاککنتون رو ببینید، مثلا اگه زمینه کار قرمزه، میتونید اینجا پاککن رو سبز کنید که درست ببینید کجاست، همین.

d) شکل پاککن: درجه بالایی میزان گرد یا مربع بودن رو تنظیم میکنه و درجه پایینی برای چرخوندن پاککنه.

e) اگر این گزینه رو فعال کنید، قسمتی از متن که توی پاککن قرار میگیره باقی میمونه و بقیهش پاک میشه. اگر غیرفعال باشه، فقط قسمتی که توی پاککن باشه پاک میشه.

f) جابهجایی: برای جایگذاری دقیقتر و ریزبینانهتر پاککن روی همون قسمت مدنظرتون کاربرد داره، مثل همون آپشن جابهجایی متن و استیکر عمل میکنه.

g) این گزینه آخرین عملی که با پاککن انجام دادید رو از بین میبره.

h) این یکی هم کلا متن رو برمیگردونه به حالت اولش، انگار که اصلا از پاککن استفاده نکرده باشید :>

i) این دکمه سبزه هم که کلا اصل موضوعه: بعد از اینکه پاککن رو به همون شکل و روی همون قسمتی که مدنظرتونه تنظیم کردید، این دکمه رو میزنید و بوم! اون قسمت پاک میشه.

گزینه "پاککن" رو توی نوار استیکر هم میتونید پیدا و برای استیکرها استفاده کنید.

3) خوشنویسی: راستش ایدهای ندارم چرا اسمش اینه؛ چون اصلا ربطی به خوششنویسی نداره :>

با این آپشن میتونید روی قسمتهای خاصی از متنتون، به انتخاب خودتون، رنگ متفاوت بذارید. البته این رو هم توی پرانتز بگم که یه مقدار فسقلیای با اینکار کیفیت متن توی تصویر میاد پایین، اما خیلی کمه و تا وقتی عکس نهایی رو کامل زوم نکنید اصلا به چشم نمیاد :>

این بخش چطوری کار میکنه؟

وقتی انتخابش کنید، مثل خیلی آپشنهای دیگه یه نوار از امکانات خوششنویسی براتون باز میشه:

دکمه درشت سبز رنگ (a) رو وقتی انتخاب کنید، اون قسمت از متن که توی قلممو قرار داره، طبق تنظیماتی که انجام دادید رنگامیزی میشه. اون دوتا فلش هم مثل بخش پاککن عمل میکنن، مورد b آخرین حرکتتون رو از بین میبره و فلش گرد مورد c متن رو به حالت اولش برمیگردونه.

حالا قلم رو چطوری به شکل دلخواد تنظیم میکنیم؟ همونطور که میبینید، نوار تنظیمات چندتا بخش داره:

توی بخش اول نوار، ما سه تا گزینه برای تنظیم کردم اندازه و شکل قلم رنگمون داریم:

d) عرض قلم

e) طول قلم

f) میزان گرد بودن گوشههای قلم

بخش دوم شیوه رنگ رو تنظیم میکنه بیشتر:

g) شفافیت رنگ: هر چی بیشتر باشه، مشخصا رنگ انتخابی که روی متنتون میفته هم پررنگتره

h) سختی قلم: این هم مثل همین گزینه برای پاککن کار میکنه، وقتی زیاد بشه، قسمتی که دور قلمه به شکل محو رنگ میکنه (امتحان کنین متوجه میشین، جور دیگهای بلد نیستم بگمش T^T)

i) چرخش: میتونین قلم رو بچرخونین تا توی زاویه مدنظرتون متن رو رنگ کنه.

بخش بعدی مربوط به رنگه. همونطور که میبینین متاسفانه آپشنهای زیادی برای انتخاب رنگ ندارین، ولی خب با انتخاب درست شفافیت سختی میتونین رنگهای خوبی از توی همین پالت محدودتون در بیارین :>

بخش بعدی مربوط به لایهبندی رنگ هستش. درحالت عادی فقط یه لایه وجود داره، ولی خودتون میتونین با زدن دکمه + لایههای جدید اضافه کنید. به نظر میرسه محدودیتی برای تعداد لایههایی که میتونین اضافه کنید وجود نداره.

خب این لایهبندی به چه دردی میخوره؟ اگر هر رنگی که میخواید بزنید رو روی لایه جدید اعمال کنید، با خراب شدن یک لایه، کل کارتون خراب نمیشه. فقط کافیه با نگه داشتن انگشتتون روی لایه مدنظر، اون رو پاک کنید، اما لایههای دیگه تغییری نمیکنن و باقی میمونن.

گزینه "خوشنویسی" رو توی نوار استیکر هم میتونین پیدا و برای استیکرها استفاده کنید.

4) طیف: این از اون آپشنهاییه که خودم زیاد موقع تم زدن برای فیکشنها ازش استفاده میکنم. مخصوصا توی تزئین اسم کارها روی کاور یا داخل فایل نوشته! فکر کنم اسمش هم یه اشارههایی به کاری که میکنه داشته باشه: با این آپشن میتونید به نوشته مدنظرتون، یه طیف رنگی بدید که الان نتیجهش رو با هم میبینیم.

چطوری کار میکنه؟ اول باید متن موردنظرتون رو انتخاب و بعد روی این آپشن کلیک کنید که نوار تنظیماتش براتون باز میشه. در اولین قدم باید این دکمه + رو بزنین تا پالت رنگ رو براتون بیاره:

اینجا هر رنگی که میخواید رو انتخاب میکنید؛ دقت کنید که میخوایم یه طیفرنگی باشه،پس باید بیشتر از یه رنگ انتخاب کرده باشید. اینجا، من برای اینکه به وضوح بتونید نتیجه و تغییرات رنگ روی متن رو ببینید، رنگهایی که با هم تفاوت نسبتا زیادی دارن انتخاب میکنم.

رنگهاتون به این شکل اینجا صف میبندن:

به سه تامورد باید دقت کنین اینجا:

- محدودیت رنگهایی که میتونین برای طیف انتخاب کنید تعداد 10تا رنگ هستش.

- تعداد رنگها باید با اندازه و طول متنتون هماهنگی داشته باشه تا این گزینه به قشنگی و درستی عمل کنه.

- بعد از انتخاب، امکان عوض کردن ترتیب رنگها وجود نداره؛ اما میتونید با ضربه سریع روی یه رنگ، دوباره پالت رو باز کنید و اون رو تغییر بدید، و با نگه داشتن انگشتتون روی یه رنگ هم میتونید اون رو از لیست طیفتون حذف کنید.

خب، حالا که رنگهاتون رو انتخاب کردید، وقتشه روی متن تنظیمشون کنیم. همونطور که میبینید، سه تا درجه این پایین توی نوار تنظیمات وجود داره:

با تغییر دادن اینها، طیف رنگی روی متنتون پخش میشه.

توضیح دادن اینکه هر درجه چطوری کار میکنه کمی‌مشکله؛ اگر خودتون امتحان کنید بهتر متوجه تغییراتش میشید. ولی بطور خلاصه و ساده بخوام بگم، یه همچین تاثیری دارن:

a) فشردگی طیف رنگ رو تغییر میده. هر چی کمتر باشه، طیف در یک سمت متن فشرده میشه، هر چی بیشتر باشه، طیف بیشتر در کل طول متن پخش میشه:

b) بیشتر کردنش به طیفتون یک حالت اریب میده

c) طیف رو میچرخونه:

اگر بعدا نظرتون عوض شد و نخواستید متنتون طیف داشته باشه، میتونید به سادگی رنگهای انتخاب شدهتون رو حذف کنید، یا اینکه فقط از بخش رنگ نوار اصلی متن، یه رنگ جدید براش انتخاب کنید.

گزینه "طیف رنگی" رو توی نوار استیکر هم میتونید پیدا و برای استیکرها استفاده کنید.

5) نقل قول: برای استفاده ازش باید اتصال به اینترنت داشته باشید. از اسمش هم معلومه، نقل قولهای معروف در اختیارتون قرار میده که میتونید از همون بخش کپی و توی عکسنوشتهتون اضافه کنید.

6) تار: متنتون رو به اندازه درجهای که تعیین میکنید تار میکنه (مشخصا :>) ولی خوبیش اینه که به شکل‌های مختلفی انجامش میده.

a) تار ساده

b) سخت: بیشتر مثل اینه که متن اصلی رو نگه میداره و یه‌هاله دورش ایجاد میکنه (برای زمانهایی که میخواید یه متن حالت نئونی به خودش بگیره خیلی خوشگل میشه!)

c) بیرونی: توی متن رو خالی میکنه و دورش یه کادر محو و تار ایجاد میکنه.

d) درونی: اطراف متن تغییری نمیکنه و فقط توی دلش یکم خالی و محو میشه :>

پ.ن: دوستان یه پیشنهاد برای زیباتر شدن متن موقع استفاده از این آپشن دارم.

اگه خودتون امتحان کنید متوجه میشید که ممکنه بسته به فونتی که انتخاب کردین، چپ و راست یا بالا و پایین متنتون به خوبی تار نشه و جای کادر روش بمونه که قشنگ و حرفهای نیست:

برای اینکه از این موضوع اجتناب کنید، بهتره قاب متنتون (به پست پایه مراجعه کنید) رو پهنتر کنید تا متن کاملا وسط قاب بیفته و از گوشهها فاصله بگیره:

همونطور که میبینید، تفاوتشون به خوبی مشخصه :>

7) Eye Drop: این گزینه برای زمانیه که عکس زمینه انتخاب کرده باشید. برای زدن تم خیلی کاربرد داره. اصلا چیه و چطور کار میکنه؟

با انتخاب کردن این گزینه، میتونید از داخل خود پس زمینهتون رنگ انتخاب کنید. همونطور که میبینید، دستتون رو روی هر بخشی از پسزمینه که ببرید، رنگ اون قسمت توی نوار تنظیمات ظاهر میشه:

میتونین با استفاده از اون دکمه سبز رنگ، دقیقا همون رنگ رو روی متن موردنظرتون اعتمال کنید. یا اینکه با انتخاب دکمه + در بالای نوار تنظیمات، رنگ موردنظر رو به پالت رنگیتون اضافه کنید که بعدا ازش استفاده کنید.

این گزینه رو توی نوار استیکر هم میتونید پیدا و برای استیکرها استفاده کنید.

8) سایه: برای انداختن سایه زیر متنتونه، یه حالت برجسته به متنتون میده. مثل خیلی آپشنهای دیگه متننگار، با انتخاب این گزینه هم یه نوار تنظیمات براتون ظاهر میشه که توش میتونید رنگ و شکل سایه مدنظرتون رو انتخاب کنید:

میتونید رنگ سایهتون رو از نوار a یا پالت رنگی شخصیتون در قسمت b انتخاب کنید.

بخش c برای تنظیم کردن مکان سایهست که دقیقا در چه زاویهای نسبت به متن اصلی قرار بگیره.

و درجه انتخاب نوار تنظیمات هم شفافیت سایهتون رو تعیین میکنه. هر چی بیشترش کنید، سایه محوتر و تارتر میشه.

هر زمان که خواستید هم میتونید به سادگی و با انتخاب گزینه e سایه رو کلا حذف کنید.

گزینه "سایه" رو توی نوار استیکر هم میتونید پیدا و برای استیکرها استفاده کنید.

9) شفافیت: با تغییر این درجه میتونین شفافیت متنتون رو کم و زیاد کنید. این برای جاهایی که میخواید متنتون خیلی پررنگ نباشه و یکجورایی توی طرح زمینه کمرنگ و محو شده باشه خیلی به کار میاد. البته توی چندتا از ایدههای فونت تزئینی که توی این پست آموزش دادم هم خیلی کاربردی بوده :>

10) برجستهسازی: قبل از اینکه چیزی بگم بذارید اعتراف کنم که خودم تا حالا فقط یه بار ازش استفاده کردم و اون هم برای کاور فیکشن "محروم از جادو" بوده. آپشن زیباییه، ولی خب به شخصه خیلی برام پرکاربرد نیست که بیشتر بهخاطر سبک کارمه. چون استفاده نداشتم خیلی نمیتونم توضیحش بدم... ولی اگه انتخابش کنید، میبینین که یه چراغ روی صفحه ظاهر میشه. باید اون رو در زاویه قرار بدین که میخواین نور به متنتون بتابه و با استفاده از درجات نوار تنظیمات، شکل برجسته شدن متنتون رو انتخاب کنید.

قابل توضیح دادن نیست زیاد و چیزیه که بهتره خودتون امتحانش کنید تا دستتون بیاد چطور کار میکنه T^T

11) آینه: هر متنی رو که انتخاب کرده باشید، میتونید با انتخاب این گزینه برعکس کنین :>

تنظیماتی هم نداره مشخصا و فقط همینه.

در پایان میرسیم به چندتا گزینه که برای ذخیره کردن کارهاتون هست و بهتره بلدشون باشین.

توی پست پایه فقط به یکی از روشهای ذخیره کار پرداختیم، ولی اینجا همهشون رو با هم بررسی میکنیم و چندتا نکته فسقلی هم هست که باید درموردشون بگم.

همونطور که میدونین، وقتی گزینه ذخیره در بالای صفحه اصلی رو میزنید، چندتا گزینه براتون میاره.

1) ذخیره با کیفیت بالا: اسمش گویای همه چیزه، عکس رو با کیفیت بالا ذخیره میکنه، و مشخصا حجم فایل ذخیره شده هم توی گالریتون بیشتره (بسته به اینکه چقدر آپشن توی عکس اضافه کرده باشین حجم متغیره)

توی نوارش سه تا آپشن برای میزان کیفیت دارین.

اما این گزینه یه باگ خیلی بزرگ داره که متاسفانه متننگار هنوز فکری به حالش نکرده و اونم اینه که وقتی عکستون رو با این گزینه ذخیره میکنید، هیچکدوم از تنظیماتی که با بخشهایی مثل "تار کردن" یا "شفافیت متن" اعمال کردین، توی عکس ذخیره شده وجود نداره! که واقعا یکی از رومخترین و آزاردهندهترین باگهای برنامهست و امیدوارم هر چه سریعتر یه فکری به حالش بکنن، چون واقعا میتونه برنامه رو بینقص کنه!

2) ذخیره در گالری: این رو قبلا توی پست پایه مختصر و ساده گفتیم. کیفیت عادیه و واقعا هم کافیه. ولی چندتا گزینه توی تنظیماتش هست که لازمه اینجا با هم ببینیم. همونطور که میبینید، با انتخاب این گزینه یه کادر تنظیمات براتون باز میشه.

a) از این قسمت میتونید فرمت عکسی که میخواید ذخیره کنید رو تعیین کنید:

PNG معمولا حجم بالاتری میبره و بشخصه برام خیلی کاربردی نیست. بیشتر به درد زمانی میخوره که توی خود عکستون از استیکرهایی با فرمت PNG استفاده کرده باشید. درغیراونصورت، دو گزینه بعدی براتون بصرفهتره و حجم کار نهایی رو کمتر میکنه.

JPEG رو برای زمانی پیشنهاد میکنم که کیفیت ذخیره عکس زمینه و استیکرها براتون در اولویت باشه.

WEBP این فرمت متن رو خیلی با کیفیتتر ذخیره میکنه.

فرمتهای دوم و سوم درکل حجم کمتری نسبت به PNG دارن، اما گاهی بسته به شکل عکسنوشته شما و آپشنهایی که توش به کار بردید، میتونین از همدیگه کمتر یا بیشتر باشن. اگر حجم براتون مهمه، پیشنهادم اینه که با هردو ذخیره کنید و بعد از توی گالری حجم فایل ذخیره شده رو چک کنید و اونی که میخواید رو نگه دارید.

b) درحالت عادی عکس در همون سایزی که هست ذخیره میشه. ولی با فعال کردن این گزینه، میتونید به دلخواه سایزش رو در اون دو کادر پایینی تغییری بدید.

بعد هم که به سادگی با انتخاب دکمه سبزه ذخیره میکنید کار رو.

3) ذخیره پروژه: از پر کاربردترینها، مخصوصا اگه مثل من برای هر چیزی از متننگار استفاده میکنید!

گاهی ممکنه نتونید یه کار رو کامل کنید، اما بعدا بهش نیاز داشته باشید و نخواید دوباره همه چیزش رو از اول درست و تنظیم کنید. با این گزینه میتونین به سادگی کار رو به شکل یه پروژه ذخیره کنید و هر وقت که خواستید، دوباره برگردید سراغش و توش تغییرات جدید اعمال کنید.

پ.ن: من همیشه تم فیکشنهام رو ذخیره میکنم تا بعدا بتونم برگردم سراغشون و به سادگی و فقط با عوض کردن متن، پارتهای جدید رو بنویسم، بدون اینکه نیاز باشه دوباره همه تم رو از اول درست کنم!

برای اینکار فقط کافیه گزینه "ذخیره پروژه" رو بزنین و براش یه اسم انتخاب کنید. دقت کنید که اسم تکراری برای پروژههاتون انتخاب نکنید! چون اگر اسم تکراری باشه، متننگار پروژه جدید رو جایگزین اون قبلیه میکنه و قبلی رو کاملا از دست میدید!

بعد از اینکه پروژه رو ذخیره کردید، میتونین اون رو در صفحه اصلی متن نگارو در این بخش پیدا کنید:

(عکس از چپ به راست هست دوستان :>)

به تجربه بخوام بگم، محدودیتی برای تعداد پروژههایی که میتونید ذخیره کنید وجود نداره :>

فکر کنم خودم صدتایی داشته باشم!

4) اشتراکگذاری: مشخصا با انتخاب این گزینه میتونین عکسنوشتهای که درست کردید رو از طریق تگرام، واتساپ، اینستاگرام و... به اشتراک بذارید. فقط حواستون باشه که با این کار چیزی توی گالریتون ذخیره نمیشه!

5) اشتراکگذاری پروژه: با این گزینه میتونین کل پروژه با بقیه به اشتراک بذارید؛ دقت کنید که اون فرد هم باید متننگار داشته باشه که بتونه فایل ارسالیتون رو باز و استفاده کنه.

و با این پست، بالاخره آموزش متننگار کامل شد :>

امیدوارم همه چیز واضح بوده باشه، بااینحال اگر قسمتی قابل فهم نبود یا باهاش مشکل داشتید، حتما توی کامنتها بهم بگید که با جزئیات بیشتر توضیح بدم یا اگر لازم شد، براش ویدیوی آموزشی درست کنم ^^

توی پستهای بعدی متننگار میبینمتون

پرپل یو بیبیا ~(^-^~)